ΣΧΟΛΙΟ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ : ΙΣΟΠΑΛΙΑ ΜΕ ΦΙΛΟΤΙΜΟ

Η ζωή συνεχίζεται και η ΑΕΛ στην πρώτη εκτός έδρας αποστολή, μετά τις τραγικές ημέρες που ζήσαμε όλοι μας, έδειξε πως αρχίζει να συνέρχεται και διεκδίκησε μέχρι το τέλος τη νίκη απέναντι σ’ ένα δύσκολο αντίπαλο. Έναν αντίπαλο, που οφείλουμε να πούμε πως κοσμεί με τη συμπεριφορά του εντός και εκτός γηπέδων το ελληνικό πρωτάθλημα. Η φιλοξενία και απόδοση φόρου τιμής προς τον αδικοχαμένο ποδοσφαιριστή μας, αξίζουν τα συγχαρητήριά μας και μια αντίστοιχη από μέρους μας φιλοξενία στο Αλκαζάρ. Η ΑΕΛ στο Παγκρήτιο προσπάθησε, όμως, έχασε πολλές κλασικές ευκαιρίες και έτσι η ισοπαλία, μπορεί μεν να την αδικεί, αλλά ήρθε φυσιολογικά. Η ομάδα, παρά τις ελλείψεις, ήταν συγκεντρωμένη και καλά στημένη στο γήπεδο, ενώ έδειξε θέληση και φιλότιμο νικητή. Σε κάποιο σημείο στο β’ ημίχρονο φάνηκε κουρασμένη και, παρά τις φωνές του Μαρίνου Ουζουνίδη, οπισθοχώρησε, αλλά παρ’ όλα αυτά δεν δέχτηκε μεγάλη πίεση. Και αν, βέβαια , ο αναπληρωματικός τερματοφύλακας του Εργοτέλη δεν έκανε την απόκρουση του αγώνα στη βολίδα του Ρομέου τότε θα πανηγυρίζαμε ένα ακόμη διπλό στην Κρήτη. Παρ’ όλα αυτά, η ομάδα θέλει ενίσχυση σε όλες σχεδόν τις θέσεις, κάτι το οποίο γνωρίζουν πρώτοι απ’ όλους Διοίκηση και προπονητής και όσο πιο σύντομα αφομοιωθούν οι νέες μεταγραφές από την ομάδα, τόσο γρηγορότερα θα ανέβουμε βαθμολογικά. Άλλωστε οι αποστάσεις ανάμεσα σε όλες τις ομάδες που διεκδικούν έξοδο στην Ευρώπη είναι ακόμη μικρές. Τέλος, άξιοι συγχαρητηρίων είναι και οι λιγοστοί ηρωικοί φίλαθλοι της ομάδας που στήριξαν μέχρι το τέλος την προσπάθειά της. Δυστυχώς, η ομάδα πολύ γρήγορα αναγκάζεται να δώσει έναν ακόμη δύσκολο εκτός έδρας αγώνα. Ελπίζουμε οι παίκτες, με αυτοπεποίθηση και υπομονή, αλλά και παίζοντας, κυρίως, έξυπνα να καταφέρουν να πάρουν ένα ακόμη θετικό αποτέλεσμα. Άλλωστε, δεν ξεχνάμε πως στα δύσκολα πλέον ένας άγγελος από κει ψηλά θα τους οδηγεί και θα τους προσέχει. Όλοι μαζί ενωμένοι σιγά – σιγά προχωράμε στο δρόμο που χάραξε η ιστορία αυτής της ομάδας.

ΣΧΟΛΙΟ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ : ΑΕΛ - ΚΑΒΑΛΑ 1-0 ΑΝΤΟΝΙΟ ΝΤΕ ΝΙΓΚΡΙΣ "Ο ΒΥΣΣΙΝΙ ΜΑΣ ΑΓΓΕΛΟΣ"

Κυριακή 29/11/2009: Ημέρα άκρως ποδοσφαιρική αλλά όχι μια συνηθισμένη μέρα για όλους εμάς που ανήκουμε στην οικογένεια της Α.Ε.Λ. μιας και το τελευταίο επίσημο ποδοσφαιρικό αντίο για τον ΑΝΤΟΝΙΟ ΝΤΕ ΝΙΓΚΡΙΣ θα δινόταν το μεσημέρι της ίδιας μέρας ενώ συγχρόνως και η ομάδα μας θα έπαιζε ένα κρίσιμο βαθμολογικά παιχνίδι με την φιλόδοξη φέτος ομάδα της Καβάλας.
Η ώρα για τον αγώνα πλησίαζε και ο κόσμος άρχισε να μαζεύεται έξω από τις κερκίδες του ΑΛΚΑΖΑΡ προκειμένου να δηλώσει παρόν στο μεγάλο αντίο του αθλητή που τόσο άδικα χάθηκε, του ποδοσφαιριστή που δεν πρόλαβε να ξεδιπλώσει τις ποδοσφαιρικές του αρετές και να σκοράρει στα αντίπαλα δίχτυα, του ανθρώπου που οι οικείοι του συνεχώς λένε και ξαναλέν ότι είναι ένας άγγελος κάπου ψηλά που μας προσέχει.
Εντός του γηπέδου η ατμόσφαιρα είναι συγκινητική. Ο κόσμος είναι πολύς αλλά συγχρόνως βαρύς. Αποσβολωμένος κάθεται και προσέχει τις φωτογραφίες που περνάνε στο video wall του σταδίου μ’ ένα πελώριο γιατί να πλανάται στα χείλη του. Απομένουν περίπου δέκα λεπτά για την σέντρα του αγώνα και ο ποδοσφαιρικός πολιτισμός αρχίζει να εγκαθίσταται στο στάδιο ΑΛΚΑΖΑΡ. Οι τιμές που αποδίδονται στον Ντε Νίγκρις τόσο από τις Π.Α.Ε. και τους συναδέλφους ποδοσφαιριστές όσο και από τους φιλάθλους είναι αντάξιες για τον αποχαιρετισμό ενός αγγέλου. Και εξηγούμε:
1) Οι οργανωμένοι φίλαθλοι της αντίπαλης ομάδας καταθέτουν στεφάνι στην μνήμη του Ντε Νίγκρις καταχειροκροτούμενοι.
2) Ακολουθούν οι αντίπαλοι παίχτες και οι διαιτητές.
3) Η ευλαβική σιωπή, που ακολούθησε το λεπτό της σιγής, φανερώνει το μεγαλείο αυτού του ποδοσφαιρικού πολιτισμού, που μόνο κάποιοι μεγάλοι ποδοσφαιρικοί σύλλογοι του Εξωτερικού διαθέτουν. Κανένα από τα μεγάλα ελληνικά μέσα ενημέρωσης, έντυπο ή ηλεκτρονικό, καθώς επίσης και κανένας από τους ποδοσφαιροπατέρες δημοσιογράφους δεν έδωσε την πρέπουσα σημασία και προσοχή.
4) Στην διάρκεια του αγώνα, οι αντίπαλοι φίλαθλοι δεν αντάλλαξαν κανένα υβριστικό σύνθημα μεταξύ τους, παρόλο που το ματς ήταν κρίσιμο βαθμολογικά. Και αν δεν υπήρχε και αυτός ο διαιτητής – το όνομα του οποίου δεν ωφελεί να αναφερθεί – που συχνά πυκνά με τα σφυρίγματά του, κυρίως μετά το γκολ του Κάσσας, φρόντιζε να μας επαναφέρει από τον ποδοσφαιρικό πολιτισμό στο μίζερο Ελληνικό Πρωτάθλημα, πιθανόν να ήταν το πρώτο και το μοναδικό ποδοσφαιρικό παιχνίδι στην Ελλάδα με τόσο κόσμο και χωρίς υβριστικό σύνθημα.
Όσον αφορά, βέβαια,στο σχολιασμό του αγώνα για μας περνά σε δεύτερη μοίρα μια και όλα αυτά δεν έγιναν από μόνα τους. Έγιναν εξαιτίας ενός αγγέλου που άνοιξε
τα φτερά του και έδωσε λίγη από την λάμψη του στην ομάδα με τα χρώματα της οποίας αγωνίστηκε τους τελευταίους 3 μήνες. Ναι όλα αυτά έγιναν εξαιτίας σου Ντε Νίγκρις. Μπορεί να μην σκόραρες στα 8 επίσημα παιχνίδια σου με την φανέλα της ομάδας μας, πρόλαβες όμως να σκοράρεις στις καρδιές μας και αυτό είναι το σημαντικότερο.

ΑΝΤΙΟ ΦΙΛΕ.

Υ.Γ.: Είμαστε σίγουροι ότι τα φτερά σου θα μας προστατεύουν για πάντα.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ : ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΑΝΤΙΟ ΣΤΟ ΑΛΚΑΖΑΡ

Το τελευταίο αντίο στον Αντόνιο Ντε Νίγκρις είπε σύσσωμη η οικογένεια της ΑΕΛ σε μια σεμνή τελετή στο Αλκαζάρ.
Ο ΒΥΣΣΙΝΟκΙΠΠΟΣ αποχαιρέτησε τον Αντόνιο με μια συμβολική κίνηση στη Θύρα 10 Β.
Το ΔΣ του ΒΥΣΣΙΝΟκΙΠΟΥ ευχαριστεί τα μέλη του Συλλόγου :
Αποστολόπουλο Θωμά ( Café Event ), Γκρέτση Παναγιώτη ( Ξυλεία Γκρέτσης ), Λευκαδίτη Κωνσταντίνο ( GTC Εισαγωγές - Εξαγωγές ) και Μπλιάτσο Αντώνη ( Καθαριστήρια Presto ) για την ευγενική τους χορηγία.
Ο ΒΥΣΣΙΝΟκΙΠΠΟΣ ευχαριστεί, επίσης, όλους τους φιλάθλους - οπαδούς της Θύρας 10 Β, για τη συμμετοχή και τη συνεργασία στο συμβολικό αυτό αποχαιρετισμό.

ΑΘΑΝΑΤΟΣ. ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΑΣ.