Κυριακή 18 Οκτωβρίου, Αλκαζάρ, ώρα 4.30 μ.μ., μια ομάδα, μια πόλη στο εκτελεστικό απόσπασμα. Παγωμένη ατμόσφαιρα σ'ένα μισογεμάτο γήπεδο, κόσμος χωρίς κουράγιο να μιλήσει, να τραγουδήσει. Αυτή την εικόνα συμπλήρωσε άλλη μία, ακριβώς ίδια, αυτή της ομάδας μας στον αγωνιστικό χώρο. Απέναντι σε μια Ξάνθη που ο Ματζουράκης παρέταξε με τριπλή ζώνη άμυνας. Δεν υπήρχαν διάδρομοι και πέρασε ένα ολόκληρο ημίχρονο με κακό ποιοτικά θέαμα και καμία ουσιασική ευκαιρία.
Ο Ουζουνίδης άπραγος, φαινόταν να μην έχει λύση, ώστε η ομάδα να διασπάσει την άμυνα της Ξάνθης και οι παίκτες του ν'απογεύγουν την παγίδα του τεχνιτού οφ σάιντ, στο οποίο κατέληγαν σχεδόν όλες οι επιθετικές τους προσπάθειες.
Χλιαρές αποδοκιμασίες των φιλάθλων, βροχή που συνέχιζε να πέφτει και μετά από δύο καλές ευκαιρίες της ΑΕΛ, ένα λάθος του Κωστούλα και...ο Τουμέρ ήταν εκεί!
Αυτό που επακολούθησε ήταν αποτέλεσμα της μεγάλης ανάγκης μας γι'αυτό το τρίποντο. Ο Ουζουνίδης κάνει αλλαγή, μπαίνει ο Ιγκλέσιας, βγαίνει το μοναδικό σέντερ φορ,η ομάδα κλείνεται πίσω για αρκετή ώρα και πιέζεται από την Ξάνθη, χωρίς όμως αποτέλεσμα για καλή μας τύχη!
Η είσοδος του Γκαστόν Κάσας έδωσε νέα επιθετική πνοή στην ομάδα που σε μία αντεπίθεση, λίγο πριν τελειώσει το ματς, πετυχαίνει και δεύτερο γκολ με τον Αμπουχατζέιρα, κλειδώνοντας τη νίκη και λύνοντας τόσο τα πόδια των ποδοσφαιριστών, όσο και τη φωνή των φιλάθλων που δεν σταμάτησαν να τραγουδάνε για ώρα και μετά το τέλος του ΄παιχνιδιού.
Αξίζει να επισημανθεί η εξαιρετικά καλή εμφάνιση του Χρήστου Μελίσση, ο οποίος φαίνεται να δίνει στην άμυνα τη σοβαρότητα και σταθερότητα που χρειαζόταν.
Και τέλος, για άλλη μια φορά απογοητευτική η διαιτησία του Καλόπουλου που πέρσυ, στην αρχή του πρωταθλήματος, φαινόταν να είναι ο αρτιότερος έλληνας διαιτητής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου